Στην Ευρώπη εμφανίσθηκε από τους Ιρλανδούς τον 8ο αιώνα μ.Χ, παίζοντας στην πορεία κυρίαρχο ρόλο στην μουσική τέχνη της Χώρας. Έτσι απεικονίζεται σήμερα στο εθνόσημο της Ιρλανδίας, αλλά και στο Ιρλανδικό νόμισμα του ευρώ.
Τον μεσαίωνα η άρπα ήταν το κατεξοχήν αγαπημένο όργανο των ευγενών και των βασιλέων. Μικρότερων διαστάσεων, κρεμόταν με ένα δερμάτινο λουρί, από το λαιμό του εκτελεστή.
Τον 20ο αιώνα κατασκευάσθηκε και η ηλεκτρική άρπα, δίνοντας έτσι μια διαφορετική διάσταση στην χρήση του οργάνου.
Στην τελική μορφή της σήμερα, διακρίνουμε 46-47 χορδές, 7 πεντάλ και ηχείο (ανοιχτό ή κλειστό ). Παίζεται με τα δάκτυλα και των δύο χεριών, με εξαίρεση τα μικρά, που θεωρούνται αδύναμα.
Η πιο χαρακτηριστική τεχνική στην άρπα είναι το glissando (γλίστρημα), διαθέτοντας ένα μοναδικό άκουσμα.
Ο μουσικός όρος αρπέζ, προέρχεται από το άρπισμα, που είναι χαρακτηριστικό στοιχείο της τεχνικής της άρπας.
Στην Θεσσαλονίκη σήμερα φοιτούν περί τους 15-20 σπουδαστές.
Το κόστος αγοράς του οργάνου ξεκινά από 2500-3000ε για τις μικρές άρπες και από 7500-10000ε για το κανονικό μέγεθος. Μία ποιοτική επαγγελματική άρπα, κοστίζει σήμερα 17.000-20.000ε και φυσικά όπως συμβαίνει και στα περισσότερα όργανα, ανάλογα των απαιτήσεων η τιμή μπορεί να φθάσει πολύ ψηλότερα.
