Τα πράγματα είναι λίγο πιο περίπλοκα για όσους θέλουν να σπουδάσουν «λυρικό” ή “κλασσικό” ή “λόγιο” τραγούδι, με εύρος ρεπερτορίου που εκτείνεται από τον 16ο αιώνα μέχρι και σήμερα. Το ωδείο προσφέρει μαθήματα μέσα από τα οποία ο κάθε σπουδαστής έχει τη δυνατότητα και να καλλιεργήσει την τεχνική του και να εξασκηθεί στο ρεπερτόριο που ταιριάζει στη φωνή του: σοπράνο ή μέτζο για τις γυναίκες και τενόρο ή βαρύτονο για τους άντρες. Ξεκινώντας από τα έργα όπερας (που είναι τα πιο γνωστά) ένας σπουδαστής μονωδίας ασχολείται και με λήντερ, ορατόριο και σύγχρονο ρεπερτόριο.
Η ανθρώπινη φωνή είναι το πιο «κοινό» μουσικό όργανο που μπορεί να εκφράσει καλύτερα από κάθε άλλο το ανθρώπινο συναίσθημα και χρειάζεται επίσης σπουδή/τεχνική για να αποδώσει τα μέγιστα και να έχει διάρκεια στο χρόνο.
